Zomer.

Dit is een koude zomer met wolken en regen. De almanak beloofde ons een hete zomer. Maar nee, niets van dat alles is een feit geworden. We zijn nu zo'n beetje op de helft en we hebben nog maar een vijftal bijna hete dagen geteld. Da's niks voor de Alentejo.

Het groene gras groeit door het droge heen. Ook hebben we nog geen branden gezien in de omgeving. We hebben geluk. We hebben heel veel geluk.

Ook in een Alentejaanse natte zomer droogt het gras als hooi op stam.

Het jonge gras groeit al nu al weer boven de stoppel. Als het zo droog zou zijn, zoals alle vorige zomers, dan zou dit niet zijn gebeurd.

Hendrik heeft er inmiddels al een 600 vierkante meter maaien opzitten.
"In het begin van de zomer, had ik er best een hard hoofd in, toen ik dat hoge gewas zo zag staan." bekent hij. "Het valt me heel erg mee, achteraf. Een scherpe zeis en kalm aan, elke dag een stukje. Dan kom je er wel." Hij is opgelucht.

En als we deze berg hooi zo zien liggen, dan laat dat wel zien hoe hoog dat gewas heeft gestaan. Als Hendrik hiervan compost maakt hebben we weer genoeg voor het komende tuinseizoen. Maar hij gaat nog wel even door met maaien. Want er doet zich weer een nieuw fenomeen voor.

Dit jaar hebben we een stuk weideland bij de rivier bestemd voor de hooioogst. De schapen zijn hier niet wezen grazen. Deze zomer wil Hendrik dit hele stuk maaien.

In de loop van het vorige seizoen is niet al het gras dat gemaaid had moeten worden ook daadwerkelijk gemaaid. In de loop van de winter en het voorjaar is het gaan legeren en is het gaan schimmelen:

Februari 2014. Het gras dat is blijven staan is bruin geworden.

April 2014. Hoog gras

Juni 2014. Hoog hooi met nieuw groen ertussen, vanwege de regen.

Zo´n laag afgestorven gras, vol met schimmels, kan zich dan ophopen, zonder dat de voeding, die daar in zit, in de grond kan worden opgenomen. Ze verwaaien in de wind, ofwel ze worden opgenomen in de lucht, in de vorm van CO2. Wat de schimmels aan voedingsstoffen hebben vastgelegd komt maar moeilijk ter beschikking van het bacterieleven in de grond. Ze blijven er bovenop liggen.

Om de voeding uit deze schimmels in de grond op te kunnen nemen zijn bodembacteriën nodig. Deze bacteriën hebben daar vocht voor nodig. Vocht dat veelal niet beschikbaar is.

Dit oude gewas vormt nu een verschimmelde en verkruimelde laag onder het nieuwe hoge gewas, dat er doorheen groeit. Ondanks de regens in de afgelopen winter is het niet helemaal verteert en vergaan. De omstandigheden in de Alentejo blijken, ook na de regens, te droog te zijn voor volledige opname in de bodem. En de verkruimelde onderlaag maakt het maaien alleen maar lastig.

Dit alles levert dus wel brandgevaar op. Dit land moet volledig begraast worden, ofwel elk jaar worden gemaaid of ondiep geploegd, om brandgevaar te voorkomen.

Daarom palen we maar een klein deel van het land af, waarvan we zeker weten dat we het kunnen maaien. Het andere deel is voor de schapen.

*

Stella.

In vruchtbare aarde.