.

.

donderdag 21 juli 2016

Maaiseizoen 2016


Het maaiseizoen 2016 was nog niet begonnen, of het was al weer afgelopen. Het ging dit jaar erg snel allemaal, dankzij een stukje mechanisatie dat Hendrik had ingezet. De vorige jaren sleepte hij het hooi nog, op zijn rug, mee naar boven. Maar nu nam hij de auto.
Dat klinkt grappig, maar men moet daar toch niet te lichtvaardig over denken. Ons autootje is niet berekent op deze heuvels en hellingen. Het is ook niet zozeer de afdaling die ons zorgen baarde, want je bent immers zo beneden. Het is het klimmen. Daar zit het probleem. En voordat we het halve dorp en de buren moeten alarmeren, om ons weer boven op de berg te hijsen... 
Maar, nu het pad zo droog is, kan deze auto het allemaal nog net aan. Met de zittingen neergeklapt, is de laadcapaciteit precies op maat voor een dagelijkse oogst van 70 pakjes hooi.
In de zomer staat Hendrik om 5 uur naast zijn bed. Wij hebben een wekker die een hanenkraai laat horen, dus de ochtend beleven we in stijl. Hendrik maait het hooi in de avond, als het hooi droog is, en trappelt zijn pakjes in de ochtend, als het hooi vochtig is. De pakjes gaan in zakken en de auto rijdt ze op de Monte. 
Op 22 juni was Hendrik begonnen en op 9 juli was hij al klaar. 

Hier liggen dan de ongeveer 875 pakjes te wachten op de compostering, die pas in september begint. Als het straks weer gaat regenen, gaat er een stuk landbouwplastic over de bult. De waterflessen beletten het wegwaaien. We willen graag dat het composteren gecontroleerd gebeurt, dus de regen hoeft het niet voor ons te doen. Hendrik doet het composteren liever zelf.

Het vorige jaar gebruikte Hendrik de auto nog niet en liep daarom drie keer de heuvel op en neer, om uiteindelijk 3 x 10 pakjes naar boven te dragen. Het duurde langer en het kostte meer inspanning. Nu hij wat ouder wordt is de auto een uitkomst. Maar ook voor de hoeveelheden... 70 pakjes of 30 pakjes, het maakt een beduidend verschil. En ook in tijd, want nu is hij om 8 uur klaar. Eerder duurde dit werk tot 11 uur in de morgen. Een stukje 'mechanisatie of rationalisatie op de compostboerderij'... :)
Wanneer we een ezel zouden hebben, net als onze buren, dan zouden we de ezel kunnen inzetten voor het werk. We zouden dan ook een deel van het land vrij moeten maken, voor de ezel, om hem te voeden... 
Hendrik heeft er wel eens aan gedacht om een maaimachine te kopen. Maar hij heeft ervan afgezien, omdat het naast de aanschafprijs, brandstof kost en een boel herrie maakt. "En we kwamen hier voor de stilte", zegt hij: "Waar kies je voor, waar doe je het voor, waar is het voor? Dat vraag ik me telkens af. Wat we nu doen is de uitkomst van een lange reeks keuzes."

Hooi op stam.

Zo ziet deze wereld er uit in de eerste week van mei:



Links grazen de schapen. rechts het stukje dat we willen maaien.

De bloemen op de vorige foto zien er in de loop van juni zo uit:


Hooi op stam... Een prachtig materiaal om te maaien én te composteren.


Een (verdroogde) Wikke. Een heel welkome vlinderbloemige.
Maar ook de stekelige 'Cardo' is bruikbaar.

*
Stella.



Geen opmerkingen: