Hoe de wil om te snipperen toch nog uitliep op branden.
Olijven plukken in november en december.
December 2016. De recht opgaande takken uitdunnen.
In november en december plukken we onze olijven. Tijdens en na dat plukken snoeien we de bomen ook een beetje bij. Er is veel onderbegroeiing en de takken, die recht omhoog willen, dunnen we uit. Want anders nemen ze, op den duur, de hele boom over en verstikken de overige takken. En intussen brengen ze niets voort, niet eerder dan helemaal bovenin aan de top, waar ze genoeg licht hebben.
Onderbegroeiing.
Netjes uitgedund en de onderbegroeiing gesnoeid.
Soms lijkt het alsof er meer takken onder de boom liggen dan er nog in zitten. En af en toe is dat ook zo. We houden enorme hoeveelheden snoeihout over, dat we goed zouden kunnen versnipperen, om later te kunnen composteren. Ook kunnen de snippers als mulch worden gebruikt. Dit deden we al met de snippers van riet, die Hendrik zelf handmatig hakte met een kapmes.
Mulch van rietsnippers om de sla 'schoon' te houden.
December 2016.
Maar hoe handig Hendrik ook is... het handmatig hakken van al ons snoeihout zag hij niet zitten... We konden een versnipperaar van een goede vriend lenen.
De berg op, met een bundel takken op de rug.
We leenden een versnipperaar van een goede vriend.
Een beetje verstopt.
Nog maar een keer, om het nog wat kleiner te maken.
Dit vergde allemaal minder inspanning en tijd, maar uiteindelijk is de capaciteit van zo'n huis-tuin-en keuken versnipperaar niet berekend op die enorme hoeveelheden snoeihout, die er elk jaar weer vrij komen. En niet alleen bij ons, maar ook bij onze buren en hun buren enz. En toch is er nog niemand op het idee gekomen om met een grote professionele versnipperaar de buurt af te gaan, om tegen loonwerk, bij iedereen die het wil, te versnipperen. Het zou een uitkomst zijn... zei het niet, dat branden een praktische gewoonte is. Branden is goedkoop en effectief, vergt geen investering en geen loonkosten.
Wij versnipperden wat we nodig dachten te hebben en de rest brandden we op.
Branden kan en mag alleen in bepaalde natte periodes van het jaar. Als er veel gebrand moet worden, moet de brandweer worden gewaarschuwd. De pastor, die bij ons zijn schapen hoedt helpt ons daarbij.
Januari. De 'man met ervaring' helpt bij het branden.
Wat ons rest is bruikbare as.
Dit kan natuurlijk best anders. Beter voor het milieu? Dat bekijken we eens beter:
Een versnipperaar moet draaien op de één of andere vorm van energie. Een fossiele brandstof of iets met een accu. Een versnipperaar met een snoer vergt een stopcontact in de nabije omgeving. Slepen we de takken de berg op, of brengen we de versnipperaar naar beneden?
Okay, op een accu... Maar dan, een accu moet worden gemaakt, moet een bepaalde capaciteit hebben, moet geladen worden. Bovendien moet een versnipperaar worden gemaakt en moet een bepaalde capaciteit hebben, moet transportabel zijn en de investering moet uit kunnen. En hoe vervuilend is dat productieproces? Dus, hoe moeilijk willen we het maken?
We zijn er nog lang niet. Ook niet met onze goede bedoelingen.
*
Omdat we hem toch bij huis hadden, hebben we ook eens geprobeerd om het riet met de machine te versnipperen. Dat ging zo:
Juli 2017:
Op zoek naar een versnipperaar.
Deze is het geworden... de Oostenrijker Viking (GE140L). Hij is het waard om je spaarcenten nog wat langer aan te vullen... Kwaliteit maakt ons blij. In een wereld vol bagger is deze machine een verademing. Kijk eens wat een mooie snippers. En dat in 'now time'. Dus, eigenlijk geen wonder, dat de vakhandel bij ons in de buurt overuren draait :)
Nog een video:
Conclusie: Vers groen riet is flexibel en breekt niet zo gemakkelijk als oud riet. Dus we kunnen het riet best wel een tijd laten drogen, voordat we het gaan versnipperen.
Het hooien is al weer gedaan voor dit jaar en het riet kan nog wel even wachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten