Geheel in de trant van
het perma-misverstand (zie vorige post) vroegen wij de schaapsherder om mest van zijn schapen. We wilden graag onze grond verbeteren en dat meenden we het beste met mest te kunnen doen. De schapenboer kwam met zijn pickup truck en dropte zijn lading verse schapenmest achter ons huis.
|
Januari 2016 |
Hendrik legde er eerst een kleed overheen, want het zou die week gaan regenen. Zo kon de mest ook wat af-rijpen, want in het verleden hadden al wel gehoord, dat oude mest beter voor de tuin is dan verse. Verse mest voegt immers niets toe aan de bodem. De delen in de mest, die zo zorgvuldig door de dieren zijn verteerd, spoelen met de eerste de beste regenbui uit. En de vaste delen blijven achter als een dun strooisellaagje. Velen zullen dit zeker wel weten. Dus ik ben hier niet wat nieuws aan het vertellen. Maar het is wel leuk om even 'een zekere ontwikkeling' aan te halen.
|
Januari 2016 |
Inmiddels... waren we op het internet in de 'mestproblematiek' gedoken en leerden ondermeer van
microbioloog Dr. Elaine Ingham dat men mest niet nodig is en als men het toch wil gebruiken, het 'een must' is om de mest te composteren. Waarmee zij niet het af-rijpen (het oud laten worden) van mest bedoeld, maar wel het daadwerkelijk composteren. Een zeer opmerkelijke opmerking, die in de loop van de tijd werd bewaarheid door de resultaten van onze tuin!
En zo kwam het dat Hendrik nog een dekzeil over de mest legde, en nog wat verstevigingen aanbracht om het wegwaaien te voorkomen, en de berg te isoleren van de buitenlucht... Geheel conform zijn wijze van composteren van grassen en kruiden. In dit geval bleef de mest exact een half jaar liggen... Gewoon op de grond, in het gras met er over heen een afdekking van plastic.
En zo kwamen we er achter, dat dit is wat je met mest moet doen.
|
Juni 2016 |
|
Juni 2016 |
Hier de mooi verteerde schapenmest. We hebben nog steeds een beetje:
|
Mei 2017 |
Zelfs de kool (een gewas dat bekend staat om zijn grote behoefte aan meststoffen) kan geen onderscheid maken tussen grascompost en gecomposteerde schapenmest. Maar we vermoeden wel, dat de mest meer NPK bevat.
Het rare is wel, dat we NPK (of welk ander extra mineraal) achteraf helemaal niet nodig hebben. Want inmiddels hebben we begrepen (en dat heeft best lang geduurd) dat onze grond alle mineralen bevat, die we nodig hebben. Of het nu met grascompost is of met gecomposteerde mest... de microben in de organische stof (geholpen door schimmels en de zuren die de planten uitscheiden) zetten de mineralen in onze tuingrond om tot plantenvoedsel. Dit heeft onze tuin, de laatste jaren, wel aan ons laten zien!
|
April 2017 |
We zouden het liefst willen rondbazuinen, dat dit deel van Portugal over een grondsoort beschikt, die een hele grote potentie heeft. Maar nog niemand heeft het goed begrepen. Mensen kijken ons wat glazig aan en blijven vriendelijk. Maar wie zal het zeggen wat ze denken, intussen? Wat ze zeggen, is dat de tuin er mooi bijligt. Tja... en toch zijn wij geen tovenaars.
*
Stella.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten