Zijn het de vrouwen, die in hun eigen baarmoeder terug willen, en daar naar hun eigen navel willen staren. De madonna's van deze tijd, die met mooie plaatjes, vol met verborgen erotiek, en verborgen mystiek hun wandkleden aan de muren hangen, om ze warmer te maken, of de muren willen verbloemen. Zijn het de hooligans die de dienst gaan uitmaken in het veld, of op straat met messen, knuppels of knokploegen. Zouden het de mannen zijn, van vlees en bloed die stram en strak, hun zaad spreiden met gemak. Of zouden het dan toch, die mooie meiden zijn, die als heksen door de paddenstoelen kruipen, die kruiden plukken, bladeren van struiken rukken en wild als de nacht, ruisend door het bos lopen? Het zijn de mensen van deze tijd, met hun ballonnen, hun shit, hun coke, hun pop, hun afwezig zijn, en die de oorlog niet meer willen, maar wegvluchten, ver weg naar verre landen, vlak in de buurt, om daar hun draai te vinden, zo lang het duurt. Maar ook al die anderen, die dat niet zo willen, staan klaar om hun dat te misgunnen, en die kunnen, als het puntje bij paaltje komt, veel verzieken, tot in de stront. Of is het koffiedik kijken, in het rond.
Hendrik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten