... Vaak spreken we van 'bemesten', maar in feite moeten we het hebben over 'biologische activiteit', ofwel 'bodemleven'.
Feitelijk is compost de energie voor de bacterie, het voedsel voor de bacterie. En die actie van de bacteriën, dat 'open breken'... die uit de grond 'open gebroken', ofwel vrijgemaakte mineralen, zijn het voedsel voor de plant.
Een samenspel
De bacterie gebruikt de compost (het vrij toegankelijke carbon) om de mineralen in de bodem los te maken voor de opbouw van het eigen bacterie-lichaam. Die bacterie wordt vervolgens opgegeten door andere bacteriën. En die weer door andere bacteriën (uit 'hogere' rangen). Ook de plant zelf speelt (bij het los maken van de mineralen) een belangrijke rol middels de enzymen uit plantenwortel extractie. Dit proces vindt heel dicht bij de wortels plaats. En de plant bepaalt zelf wat het doet, dus wat het gebruikt uit de beschikbare voorraad voedsel.
Zo komt de plant aan zijn mineralen... en daar zijn er nu 12...24... 42+ essentiële mineralen van bekend. De meest bekende mineralen zijn N.P.K.; Nitraat (stikstof), Fosfaat en Kali. Nitraat (N) voor het blad. Fosfaat (P) voor de wortel en de bloem en Kali (K) voor de stevigheid van de plant.
Het valt ons vaak op dat biologische groente van nature zouter smaakt dan niet biologische. Er zitten wellicht meer (soorten) mineralen in, waarvan kalizout (K) de bekendste is. Ook haalt de plant stikstof (N. Nitraat) uit de lucht, die de plant (voornamelijk) omzet in suikers, waar ook bacteriën van smullen (in een samenspel met enzymen). Kortom het is een samenspel, een activiteit van plant en compost samen, waar de grond het voedsel (de mineralen) levert. Dit is biologische activiteit, ofwel bodemactiviteit.
Hoe meer activiteit, hoe meer voedsel uit de grond beschikbaar komt. Wij zelf bepalen wat er in die grond gaat groeien. Daar hebben we een vinger in de pap. Het gebruik maken van de verbouw van vlinderbloemige gewassen (bonen en erwten), is een bekend voorbeeld om stikstof in de grond te brengen. Slimme gewasopeenvolgingen zijn niet voor niets uitgevonden. Maar primair moeten we zorgen voor bodemactiviteit.
Het lijkt op oorlog
Ter illustratie: Als eerste is er die grote groep bacteriën, die als eerste de afbraak (het open breken) van mineralen beginnen en numeriek groot in aantal zijn... en daardoor veel macht bezitten, maar zich daarvan niet bewust zijn (net als bij mensen). De bacteriofagen eten daar vervolgens weer een groot aantal van op... gewoon omdat ze groter, sterker en/of slimmer zijn (net als bij mensen). Wel zij opgemerkt dat mensen geen mensen dienen op te eten, maar dat begrijpt u wel :)
Als de temperatuur stijgt of daalt, gaan van die volgende groep bacteriën, ook weer een heleboel om zeep... of door droogte bijvoorbeeld (de weersinvloeden zijn voor mens en bacterie gelijk). Het is dus een enorme oorlog, daar beneden. En daar leven onze planten dan weer van.
We hebben sterk te neiging om dit 'bemesten' te noemen. Maar meestal bedoelen we met bemesten, dierenmest, of kunstmest en dat is totaal wat anders. In feite is de grond je meststof. Grond bestaat immers uit mineraal. Het IS mineraal.
Neem een handvol aarde in je handen. Wat houdt je daar vast? Niets? Nee toch. Welk materiaal is het? Juist... een enorme hoeveelheid aan mineralen! EN als het helemaal goed is... genoeg organisch materiaal om in biologische activiteit te voorzien!
We zijn als mens zo goed in oorlog voeren... Met die kennis zouden we het wel en wee van de bacteriën goed kunnen begrijpen. Misschien moeten we het oorlog voeren maar beter aan de bacteriën over laten...? We spelen gewoon samen met de bacteriën... in onze moestuin... gezellig thuis... spannend! Speel de 'Mineralen Game'!
*
Stella.
Kijk de video van Elaine Ingham, 'The Roots of Your Profits'
Feitelijk is compost de energie voor de bacterie, het voedsel voor de bacterie. En die actie van de bacteriën, dat 'open breken'... die uit de grond 'open gebroken', ofwel vrijgemaakte mineralen, zijn het voedsel voor de plant.
 |
| Onze grond bevat vele stenen... Een oneindige hoeveelheid mineralen. |
De bacterie gebruikt de compost (het vrij toegankelijke carbon) om de mineralen in de bodem los te maken voor de opbouw van het eigen bacterie-lichaam. Die bacterie wordt vervolgens opgegeten door andere bacteriën. En die weer door andere bacteriën (uit 'hogere' rangen). Ook de plant zelf speelt (bij het los maken van de mineralen) een belangrijke rol middels de enzymen uit plantenwortel extractie. Dit proces vindt heel dicht bij de wortels plaats. En de plant bepaalt zelf wat het doet, dus wat het gebruikt uit de beschikbare voorraad voedsel.
Zo komt de plant aan zijn mineralen... en daar zijn er nu 12...24... 42+ essentiële mineralen van bekend. De meest bekende mineralen zijn N.P.K.; Nitraat (stikstof), Fosfaat en Kali. Nitraat (N) voor het blad. Fosfaat (P) voor de wortel en de bloem en Kali (K) voor de stevigheid van de plant.
Het valt ons vaak op dat biologische groente van nature zouter smaakt dan niet biologische. Er zitten wellicht meer (soorten) mineralen in, waarvan kalizout (K) de bekendste is. Ook haalt de plant stikstof (N. Nitraat) uit de lucht, die de plant (voornamelijk) omzet in suikers, waar ook bacteriën van smullen (in een samenspel met enzymen). Kortom het is een samenspel, een activiteit van plant en compost samen, waar de grond het voedsel (de mineralen) levert. Dit is biologische activiteit, ofwel bodemactiviteit.
Hoe meer activiteit, hoe meer voedsel uit de grond beschikbaar komt. Wij zelf bepalen wat er in die grond gaat groeien. Daar hebben we een vinger in de pap. Het gebruik maken van de verbouw van vlinderbloemige gewassen (bonen en erwten), is een bekend voorbeeld om stikstof in de grond te brengen. Slimme gewasopeenvolgingen zijn niet voor niets uitgevonden. Maar primair moeten we zorgen voor bodemactiviteit.
Het lijkt op oorlog
Ter illustratie: Als eerste is er die grote groep bacteriën, die als eerste de afbraak (het open breken) van mineralen beginnen en numeriek groot in aantal zijn... en daardoor veel macht bezitten, maar zich daarvan niet bewust zijn (net als bij mensen). De bacteriofagen eten daar vervolgens weer een groot aantal van op... gewoon omdat ze groter, sterker en/of slimmer zijn (net als bij mensen). Wel zij opgemerkt dat mensen geen mensen dienen op te eten, maar dat begrijpt u wel :)
Als de temperatuur stijgt of daalt, gaan van die volgende groep bacteriën, ook weer een heleboel om zeep... of door droogte bijvoorbeeld (de weersinvloeden zijn voor mens en bacterie gelijk). Het is dus een enorme oorlog, daar beneden. En daar leven onze planten dan weer van.
We hebben sterk te neiging om dit 'bemesten' te noemen. Maar meestal bedoelen we met bemesten, dierenmest, of kunstmest en dat is totaal wat anders. In feite is de grond je meststof. Grond bestaat immers uit mineraal. Het IS mineraal.
Neem een handvol aarde in je handen. Wat houdt je daar vast? Niets? Nee toch. Welk materiaal is het? Juist... een enorme hoeveelheid aan mineralen! EN als het helemaal goed is... genoeg organisch materiaal om in biologische activiteit te voorzien!
We zijn als mens zo goed in oorlog voeren... Met die kennis zouden we het wel en wee van de bacteriën goed kunnen begrijpen. Misschien moeten we het oorlog voeren maar beter aan de bacteriën over laten...? We spelen gewoon samen met de bacteriën... in onze moestuin... gezellig thuis... spannend! Speel de 'Mineralen Game'!
*
Stella.
Kijk de video van Elaine Ingham, 'The Roots of Your Profits'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten