In Foodlog verscheen deze week een artikel van bioloog Martin Scholten dat we hier graag onder uw aandacht brengen...
'Weten dat iets werkt, zal in de toekomst aan belang winnen.'
"In de praktijk menen veel boeren heel goed te weten hoe ze hun bodems zo optimaal mogelijk in conditie kunnen houden, zonder dat ze precies weten waardoor. Weten dat iets werkt, zal in de toekomst aan belang winnen. Uiteraard moeten we meteen ook proberen te begrijpen hoe en waarom processen werken om ze verder naar onze hand te kunnen zetten."
Nog enkele citaten:
"Zo’n herorganisatie van de voedselproductieketen zet alles op zijn kop en kan niet zonder slag of stoot rendabel zijn.
Hoe (dat moet) precies, weet ik ook nog niet. Niemand weet dat. Die nieuwe wereld zal zich ontwikkelen door het te doen. Je moet er wel nu aan beginnen, want anders ben je te laat.
We stappen vanuit van een chemisch-fysisch tijdperk een biologisch tijdperk in. Dat hebben we onder handbereik.
Over dieren:
Gebruik koeien ook vooral voor de productie van hoogwaardige organische mest en houd op met de productie van waardeloze drijfmest.
Geiten zijn ook herkauwers, maar vooral waardevol in droge landen met veel houtige gewassen.
Varkens zijn net als wij omnivoor en hen geef je dus diervoer gemaakt van voedselresten uit de stad en de voedingsindustrie.
Kippen zijn ook omnivoor, maar vooral ook insectivoor; daarom ideaal geschikt voor diervoeders gemaakt van insecten en wormen die we kunnen telen op laagwaardige organische reststoffen waarvan op zichzelf geen diervoer te maken is. Via insecten kan dat dus wel.
In een ecologisch efficiënt systeem is de schakeling tussen planten, dieren en microben essentieel. Zo niet dan creëren we een grote verliezen aan nutriënten.
Vanuit de optiek van het voorzien in voedsel voor een groeiende wereldbevolking is er plek voor een bepaalde mate van dierlijke productie, als die niet concurreert met plantaardige productie voor menselijke consumptie en juist ecologisch aansluit op de productieverliezen in de plantaardige voedselketen. Dat is voor 21e eeuwers mogelijk een heel nieuwe manier van naar dieren kijken. Je houdt ze niet primair om ze te eten, maar omdat ze een efficiënte en natuurlijke functie in het totale voedselsysteem hebben.
Over Nederland:
Nederland heeft veel biobased kennis en mogelijkheden, maar het organiseren daarvan vergt investeringen die niet direct renderen. Er is ruimte nodig voor experimenten. Ik ben een groot voorstander van een nationaal programma van regionale proeftuinen van kringlooplandbouw, als kennisbasis (ontdekplekken) voor onderwijs, onderzoek, innovatie en waardecreatie.
Verder pleit ik voor fiscale maatregelen om de markt naar een circulaire voedselproductie om te laten klappen. Daar zijn stimulerende maatregelen voor nodig omdat er rigide en soms perverse structuren rond de landbouw zijn ontstaan in de afgelopen zeventig jaar.
Ik zou bedrijven ook willen belonen voor biobased reducties van hun CO2-uitstoot. De rekening daarvoor mag rustig worden neergelegd bij bedrijven die dat niet doen. Dat zal moeten gebeuren met maatwerk op het niveau van individuele bedrijven, omdat reductie van de uitstoot alleen lukt in allianties van slimme ketenschakelingen. Met andere woorden: bedrijven moeten beloond worden voor dergelijke klimaat-slimme samenwerkingen.
Berekening:
Het gebruik van compostmest uit diermest in plaats van kunstmest en drijfmest kan ook circa 2 Mton/jaar opleveren, maar ook nog eens 1 Mton/jaar aan extra CO2-opslag in de bodem opleveren.
Het is niet een kwestie van minder, maar van anders voedsel produceren. Niet alleen hier, maar ook elders in de wereld."
Aldus bioloog Martin Scholten in Foodlog
*
Stella.
'Weten dat iets werkt, zal in de toekomst aan belang winnen.'
"In de praktijk menen veel boeren heel goed te weten hoe ze hun bodems zo optimaal mogelijk in conditie kunnen houden, zonder dat ze precies weten waardoor. Weten dat iets werkt, zal in de toekomst aan belang winnen. Uiteraard moeten we meteen ook proberen te begrijpen hoe en waarom processen werken om ze verder naar onze hand te kunnen zetten."
 |
| Fotocredits: Schimmel, Pixabay |
"Zo’n herorganisatie van de voedselproductieketen zet alles op zijn kop en kan niet zonder slag of stoot rendabel zijn.
Hoe (dat moet) precies, weet ik ook nog niet. Niemand weet dat. Die nieuwe wereld zal zich ontwikkelen door het te doen. Je moet er wel nu aan beginnen, want anders ben je te laat.
We stappen vanuit van een chemisch-fysisch tijdperk een biologisch tijdperk in. Dat hebben we onder handbereik.
Over dieren:
Gebruik koeien ook vooral voor de productie van hoogwaardige organische mest en houd op met de productie van waardeloze drijfmest.
Geiten zijn ook herkauwers, maar vooral waardevol in droge landen met veel houtige gewassen.
Varkens zijn net als wij omnivoor en hen geef je dus diervoer gemaakt van voedselresten uit de stad en de voedingsindustrie.
Kippen zijn ook omnivoor, maar vooral ook insectivoor; daarom ideaal geschikt voor diervoeders gemaakt van insecten en wormen die we kunnen telen op laagwaardige organische reststoffen waarvan op zichzelf geen diervoer te maken is. Via insecten kan dat dus wel.
In een ecologisch efficiënt systeem is de schakeling tussen planten, dieren en microben essentieel. Zo niet dan creëren we een grote verliezen aan nutriënten.
Vanuit de optiek van het voorzien in voedsel voor een groeiende wereldbevolking is er plek voor een bepaalde mate van dierlijke productie, als die niet concurreert met plantaardige productie voor menselijke consumptie en juist ecologisch aansluit op de productieverliezen in de plantaardige voedselketen. Dat is voor 21e eeuwers mogelijk een heel nieuwe manier van naar dieren kijken. Je houdt ze niet primair om ze te eten, maar omdat ze een efficiënte en natuurlijke functie in het totale voedselsysteem hebben.
Over Nederland:
Nederland heeft veel biobased kennis en mogelijkheden, maar het organiseren daarvan vergt investeringen die niet direct renderen. Er is ruimte nodig voor experimenten. Ik ben een groot voorstander van een nationaal programma van regionale proeftuinen van kringlooplandbouw, als kennisbasis (ontdekplekken) voor onderwijs, onderzoek, innovatie en waardecreatie.
Verder pleit ik voor fiscale maatregelen om de markt naar een circulaire voedselproductie om te laten klappen. Daar zijn stimulerende maatregelen voor nodig omdat er rigide en soms perverse structuren rond de landbouw zijn ontstaan in de afgelopen zeventig jaar.
Ik zou bedrijven ook willen belonen voor biobased reducties van hun CO2-uitstoot. De rekening daarvoor mag rustig worden neergelegd bij bedrijven die dat niet doen. Dat zal moeten gebeuren met maatwerk op het niveau van individuele bedrijven, omdat reductie van de uitstoot alleen lukt in allianties van slimme ketenschakelingen. Met andere woorden: bedrijven moeten beloond worden voor dergelijke klimaat-slimme samenwerkingen.
Berekening:
Het gebruik van compostmest uit diermest in plaats van kunstmest en drijfmest kan ook circa 2 Mton/jaar opleveren, maar ook nog eens 1 Mton/jaar aan extra CO2-opslag in de bodem opleveren.
Het is niet een kwestie van minder, maar van anders voedsel produceren. Niet alleen hier, maar ook elders in de wereld."
Aldus bioloog Martin Scholten in Foodlog
*
Stella.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten