Planten voor gewas voor mensen, dat is het idee:
Als je eenmaal weet hoe je goede compost van grassen kan maken, ligt er een nieuwe wereld voor je open. Grassen en kruiden groeien overal waar een beetje regen valt. Al groeien ze maar een gedeelte van het jaar, dan nog is dat voldoende om op z'n minst een jaar lang tuinbouw te plegen.
Dit geeft je tevens de mogelijkheid om een tuin op ´slechte´ grond aan te leggen, omdat de compost er voor zorgt dat de grond beter wordt. Zo kan het zo maar gebeuren dat je de grondstof voor compost van goede grond haalt en je de tuin op slechte grond aanlegt. En zo is het ons ook vergaan.
Beneden bij de rivier is, door jarenlange aanslibbing, goede grond ontstaan. Daar groeien onze grassen en kruiden. We kunnen daar geen tuinbouw plegen, omdat er in de zomer geen water is. Ook ligt het perceel te ver van het huis, om er een goed overzicht op te houden. Er kan van alles gebeuren; vraat door dieren voornamelijk. Dus hebben we er voor gekozen om onze tuin dicht bij het huis aan te leggen. Maar daar is de grondlaag dun, rotsachtig en vergeven van grote en kleine stenen.
Dus hebben we de dunne laag grond afgekrabd, het verzameld, gezeefd en gemengd met grascompost. Dit geeft een magnifieke tuingrond waar we nog jaren mee voort kunnen. Het geeft ons ook de mogelijkheid om biologische tuinbouw te plegen. De grond is ongerept, gezond en vruchtbaar. Maagdelijke 'Steenstof, Sterrenstof'. Na enkele teelten wordt de grond alleen maar beter in plaats van armer. Inmiddels eten we alleen nog van onze tuin. We hoeven geen andere groentes aan te kopen.
Zo kan het een ieder vergaan, die ziet en weet hoe je compost kan maken van de grassen, die om je heen groeien. Er zijn zo veel mogelijkheden, op elke schaal en binnen elke maatschappelijke constructie. Het kan een complete gemeenschap voor armoede behoeden. En het kan voor gezond voedsel zorgen.
In Nederland.
Stel je voor: Rondom je huis vind je wilde delen land, die niet of nauwelijks worden gebruikt. Met name Nederland heeft zijn bermen, die worden beheerd door waterstaat. Ze worden gemaaid, waarna het gras wordt gestort op de vuilstort. Dat gras kan worden gecomposteerd, zodat het geen afval meer is maar een grondstof.
Alleen langs autosnelwegen en andere wegen waar veel autoverkeer is, zullen de lood en cadmium waarden in het gras een (onoverkomelijke) hindernis vormen, om schone compost te kunnen maken.
Stel je voor: Je weet dat het Staatsbosbeheer landerijen beheert, die eenmaal per jaar moeten worden gemaaid. Je maakt een afspraak met hen om het maaisel te ontvangen en te verwerken tot compost. Je kunt dat in het groot doen, zoals wij dat vroeger deden, en het product afzetten in een markt die schone grond met open armen zal ontvangen.
Stel je voor: Zelf heb je een stuk land waar je dieren op laat grazen, omdat je het land nu eenmaal moet onderhouden. Wanneer je dat land maait heb je gras. Als je weet hoe je van dat gras compost kan maken, kan je een tuin aanleggen of een kas bouwen om je eigen groentes te verbouwen.
In de wereld.
Stel je voor: Wat verder van huis, buiten de grenzen van het in cultuur gebrachte Nederland, liggen onmetelijke hectares grond natuur te zijn. Wanneer je een afspraak kunt maken om delen van die natuur te beheren en te maaien... dan kan je van dat maaisel compost maken... om zelf je eigen groentes te verbouwen... of om die compost te verkopen aan mensen die groentes verbouwen.
Bij ons in de Alentejo:
Bij ons huis huren we ook een stuk land, bij de rivier, waarop een aantal olijfbomen staan. We krijgen regelmatig bezoek van de herder uit het dorp, die zijn schapen daar laat grazen. Dat is mooi geregeld, want het land moet worden onderhouden, omdat anders het gras huizenhoog groeit en er brandgevaar ontstaat.
We hebben met de herder de afspraak gemaakt dat wij een deel van het land afrasteren om zelf te maaien. Van het maaisel maken we compost, waarmee we onze groentes kunnen verbouwen. We hebben een kas gebouwd en wat verhoogde bedden aangelegd, waarmee we ons zelf voorzien van onze dagelijkse groentes... bonen en aardappelen. Het geeft ons onnoemelijk veel plezier en we worden er stukken gezonder op... Op onze leeftijd is dat kennelijk nog mogelijk :)
Dus iedereen, die weet hoe je compost moet maken van hooi of grassen, kan een zogenaamde 'compostboerderij' beginnen. Groot of klein. In het bericht 'Beginselen en wat voer voor techneuten.' zijn wat technische ideeën opgeschreven.
Planten voor gewas voor mensen, dat is het idee!
*
Stella.
Als je eenmaal weet hoe je goede compost van grassen kan maken, ligt er een nieuwe wereld voor je open. Grassen en kruiden groeien overal waar een beetje regen valt. Al groeien ze maar een gedeelte van het jaar, dan nog is dat voldoende om op z'n minst een jaar lang tuinbouw te plegen.
Dit geeft je tevens de mogelijkheid om een tuin op ´slechte´ grond aan te leggen, omdat de compost er voor zorgt dat de grond beter wordt. Zo kan het zo maar gebeuren dat je de grondstof voor compost van goede grond haalt en je de tuin op slechte grond aanlegt. En zo is het ons ook vergaan.
Beneden bij de rivier is, door jarenlange aanslibbing, goede grond ontstaan. Daar groeien onze grassen en kruiden. We kunnen daar geen tuinbouw plegen, omdat er in de zomer geen water is. Ook ligt het perceel te ver van het huis, om er een goed overzicht op te houden. Er kan van alles gebeuren; vraat door dieren voornamelijk. Dus hebben we er voor gekozen om onze tuin dicht bij het huis aan te leggen. Maar daar is de grondlaag dun, rotsachtig en vergeven van grote en kleine stenen.
Dus hebben we de dunne laag grond afgekrabd, het verzameld, gezeefd en gemengd met grascompost. Dit geeft een magnifieke tuingrond waar we nog jaren mee voort kunnen. Het geeft ons ook de mogelijkheid om biologische tuinbouw te plegen. De grond is ongerept, gezond en vruchtbaar. Maagdelijke 'Steenstof, Sterrenstof'. Na enkele teelten wordt de grond alleen maar beter in plaats van armer. Inmiddels eten we alleen nog van onze tuin. We hoeven geen andere groentes aan te kopen.
Zo kan het een ieder vergaan, die ziet en weet hoe je compost kan maken van de grassen, die om je heen groeien. Er zijn zo veel mogelijkheden, op elke schaal en binnen elke maatschappelijke constructie. Het kan een complete gemeenschap voor armoede behoeden. En het kan voor gezond voedsel zorgen.
Stel je voor: Rondom je huis vind je wilde delen land, die niet of nauwelijks worden gebruikt. Met name Nederland heeft zijn bermen, die worden beheerd door waterstaat. Ze worden gemaaid, waarna het gras wordt gestort op de vuilstort. Dat gras kan worden gecomposteerd, zodat het geen afval meer is maar een grondstof.
Alleen langs autosnelwegen en andere wegen waar veel autoverkeer is, zullen de lood en cadmium waarden in het gras een (onoverkomelijke) hindernis vormen, om schone compost te kunnen maken.
Stel je voor: Je weet dat het Staatsbosbeheer landerijen beheert, die eenmaal per jaar moeten worden gemaaid. Je maakt een afspraak met hen om het maaisel te ontvangen en te verwerken tot compost. Je kunt dat in het groot doen, zoals wij dat vroeger deden, en het product afzetten in een markt die schone grond met open armen zal ontvangen.
Stel je voor: Zelf heb je een stuk land waar je dieren op laat grazen, omdat je het land nu eenmaal moet onderhouden. Wanneer je dat land maait heb je gras. Als je weet hoe je van dat gras compost kan maken, kan je een tuin aanleggen of een kas bouwen om je eigen groentes te verbouwen.
In de wereld.
Stel je voor: Wat verder van huis, buiten de grenzen van het in cultuur gebrachte Nederland, liggen onmetelijke hectares grond natuur te zijn. Wanneer je een afspraak kunt maken om delen van die natuur te beheren en te maaien... dan kan je van dat maaisel compost maken... om zelf je eigen groentes te verbouwen... of om die compost te verkopen aan mensen die groentes verbouwen.
Bij ons in de Alentejo:
Bij ons huis huren we ook een stuk land, bij de rivier, waarop een aantal olijfbomen staan. We krijgen regelmatig bezoek van de herder uit het dorp, die zijn schapen daar laat grazen. Dat is mooi geregeld, want het land moet worden onderhouden, omdat anders het gras huizenhoog groeit en er brandgevaar ontstaat.
We hebben met de herder de afspraak gemaakt dat wij een deel van het land afrasteren om zelf te maaien. Van het maaisel maken we compost, waarmee we onze groentes kunnen verbouwen. We hebben een kas gebouwd en wat verhoogde bedden aangelegd, waarmee we ons zelf voorzien van onze dagelijkse groentes... bonen en aardappelen. Het geeft ons onnoemelijk veel plezier en we worden er stukken gezonder op... Op onze leeftijd is dat kennelijk nog mogelijk :)
Dus iedereen, die weet hoe je compost moet maken van hooi of grassen, kan een zogenaamde 'compostboerderij' beginnen. Groot of klein. In het bericht 'Beginselen en wat voer voor techneuten.' zijn wat technische ideeën opgeschreven.
Planten voor gewas voor mensen, dat is het idee!
*
Stella.
 |
| Januari 2016. |
 |
| Oktober 2016. |
1 opmerking:
Een heel interesant onderwerp ga me er zeker in verdiepen in de komende herfst en winter maanden,vooral de bijna laatste regel (Op onze leeftijd.........)hi hi maakt het al de moeite waard
Een reactie posten