Honger.

Er is iets gaande in de wereld, waar ik eerder de vinger niet kon opleggen. N.l. dat de numerieke meerderheid de macht voor verandering in zich draagt. Dit kwam naar boven, door het feit, dat ik een vraag stelde, en het antwoord al klaar had, toen ik schreef aan een vriendin over biologische voeding. Volgens mij moet je daar altijd naar streven, maar omdat niet iedereen daar het geld, en de wil toe heeft, (sommige hebben daar niet eens de gedachten over), je zal maar afhankelijk zijn van een plantage, waar de droogte toeslaat, en mensen in de rij moeten staan voor wat voedsel. Ik denk in voedsel verbouwen, omdat ik die kennis heb opgedaan in een eerder leven, en ik ga ervan uit dat iedereen dat denkt, zou moeten denken, of althans, daar mee bezig zou moeten zijn. Maar mensen zijn met van alles bezig, van, hoe krijg ik mijn kinderen aan het eten, tot, hoe krijg ik ze op school, zonder het geld? Maar het belangrijkste van al deze gedachten is het feit, dat iedereen met zijn/haar gedachten bezig is, en de wil richt, op overleven. Daar gaat elke wil naar toe, op dat overleven. En op de tweede plaats komt dan het hoe, en op de derde, hoe dan, en waarom. Opgesloten, en overtuigt van mijn gelijk, leef ik op mijn boerderijtje, probeer met mijn compost idee de wereld te veroveren, sta daar ook helemaal achter, maar de mensheid heeft daar geen boodschap aan, daar telt alleen mee, hoe krijg ik te eten, en niet op wat voor manier, via bio, kunstmest of anderszins. Mét of zonder bespuiting, maar meer, hoe stil mijn honger. Onderwijl praten wij over het feit of compost een meerwaarde geeft aan de grond, is het wel of geen bemesting, en op wat voor manier draagt het bij aan het bodemleven, of wat voor vraagstelling dan ook. Voor de gemiddelde mens gaat het om honger stillen, en niet om de luxe of de gestelde waarheden doen opgaan, of compost wel of niet bemesting is. Het is géén bemesting, het is organische stof die minimaal 5 % van de grond moet bevatten, wil je nog kunnen telen, (ook niet onbelangrijk, als je honger hebt), maar het is een afgeleide van het werkelijke bestaan op aarde, als het om honger gaat. Die numerieke waarde is wel belangrijk, als het aankomt op een terug naar de natuur. En dan niet Off Grid leven, dat zie ik nu als een spelvorm, een soort kennismaking met het echte natuurlijk leven, want dan zou je terug moeten naar 'dat de Batavieren de rijn afgetrokken' waren, die deden dat ook om levens ruimte. En zo waren we allemaal in beweging in die tijd. En nu zijn we bezig met; of compost wel of niet bemestende waarde heeft, niet dus. Het is organische stof, een energiewaarde voor bacterie leven, en alleen om mineralen los te maken voor de plant. Maar omdat mensen van nu honger lijden, probeert men dat met kunstmest op te lossen, en dat lukt niet, want een volle buik, geeft geen garantie dat er ook echte voeding in zit. Vol is niet voedzaam. Al het andere telt niet, als je honger hebt, dus of de compost, organische stof is, of bemestende waarde heeft, of mineralen losmaakt uit de bodem (ze moeten dan wél aanwezig zijn), of iets toevoegt aan de bodem, telt niet als je honger hebt. Het enige wat telt is het overwicht op beslissingen, welke kant we opgaan. Beleid beslissingen die naar de natuurkant gaan, staan haaks op beslissingen die mensen minder honger willen gaan leiden, maar wil je uit deze spiraal vandaan komen, moet je beslissingen nemen, alleen verkoop dat maar eens aan de mensen die honger leiden. Hoe een gesprek kan leiden naar iets anders! Hendrik. Hestel Tellus.