.

.

maandag 27 juli 2020

Composteren van tuinafval, en het verlies aan wat wordt opgegeten.

Composteren van tuinafval, en het verlies aan wat wordt opgegeten.


Waarom er compost of een gelijkwaardige stof op een tuin moet, om de verliezen te compenseren,
uitgaande van het feit dat de tuingrond voldoende steenstof bevat.

Uitgaande van het idee, dat het afval, wat een tuin oplevert, genoeg is, om na compostering, voldoende organische stof oplevert, om verliezen te compenseren, moet men ook alle verliezen mee rekenen, die het lichaam gebruikt om haar activiteiten te doen, die gebruikelijk zijn in een normaal leven.
En daar schuild een behoorlijk verlies in. Immers, al onze bewegingen, onze emoties en ons denken, kosten energie. Dat is een verliespost op wat terug gebracht kan worden op de tuin. Alleen onze poep en pies, kunnen hergebruikt worden, en dan alleen ná compostering. En als men dan ook nog de geur meetelt, dan kan die compostering alleen maar goed plaatsvinden als er een mengstof, in die compostering plaatsvindt, die puur organisch is, zoals hooimeel, stromeel, of zaagsel. Hier gaat het om het stikstofgehalte dat in de meng stof zit., naast de stikstof die in de poep en pies zit.
Hooimeel heeft een nitraat gehalte van 19 staat tot 1, stromeel 40 staat tot 1, en zaagsel 60 staat tot 1. Dus wil men de geur vermijden, bij gebruik en compostering, dan zal er mengstof gebruik moeten worden die geen schade toe brengt bij het composteren, door een stikstof gebrek. Alleen hooimeel komt het dichts bij het ideale meng product, van stromeel en zaagsel moet er meer gebruikt gaan worden, om de geur emissie te compenseren, maar dat kan niet omdat het nitraat gehalte in deze middelen aan de lage kant zitten, dus minder stromeel en zaagsel, maar dan neemt de geur weer toe. Ook als men poep en pies met het tuinafval mee gaat composteren, geeft dit geuroverlast. Maar ook de broei, van het dan te composteren afval, geeft verlies in CO2.
Het tuinafval op zichzelf, heeft meer water dan organische stof in zich, en kan niet bijdragen aan datgene wat is onttrokken aan de tuin, door middel van wat gebruikt is  als voedsel, voor de mens. Dus in feite vind er alleen verlies plaats, en zal het organische stofgehalte van de grond er op achteruit gaan. Dat kan weer alleen aangevuld worden door aankoop van organische stof in de vorm van groencompost, of wat daarvoor door gaat. Alleen als men een haalgebied heeft, waaruit men hooi kan winnen om compost van te maken, kan men een tuin in stand houden, kwa organische stof.
In allerlei methodes, maar vooral bij de Permacultuur methode, kunnen de verliezen, door geen gebruik te maken van compostering, en dit toe te voegen aan de tuin en landbouwbodem, behoorlijk oplopen. Het duurt alleen een tijd voor men er achter komt dat dit is gebeurd.
Om de verliezen te compenseren, die bij gebruik van het produceren van voedsel, kan optreden, wordt er van hier van uitgegaan dat in het totale plan van aanpak, een haalgebied is opgenomen, om die verliezen teniet te doen in de vorm van hooi compostering. Het zelf composteren van tuinafval, poep en pies, vraagt een vleesvrij en medicijnvrij eetgedrag, omdat anders de residuen ook in het afval terecht komen. Het totale te composteren afval zal uiteindelijk op het haalgebied moeten worden aangewend, om daar eventuele tekorten aan te vullen, en gewas ziekten een zolang mogelijke weg te laten gaan, zodat ze op hun weg naar organische stof, geen kwaad meer kunnen. Men moet er vanuit gaan dat het haalgebied, ongeveer 15 maal groter is dan het tuin en landbouw gebied. Dit komt omdat hooi voornamelijk bestaat uit lucht, met daaromheen een stengel. Kunstmest toevoegen in het haalgebied, heeft ook geen zin, omdat het meer nitraat aan de bodem toevoegt, waardoor er een verstoring in de opname van mineralen plaatsvindt, door de plant, wat weer doorgegeven wordt naar het tuin en landbouw gebied. Waardoor er daar weer, een verstoring plaats vindt. Alleen in een bos, waar alles wat daar groeit, ook blijft, dus ook de lijken van de dieren etc. kan er opslag van organische stof zich blijvend ophopen, tot er steenkool zich gaat vormen, of olie. Dus ook een haalgebied moet opgenomen worden in het totaal van een tuin of landbouwgebied. Men kan niet zonder, anders is men aangewezen op aankoop van organische stof, van verwegistan:).
Een goed inzicht geeft het boek; Vierduizend jaar kringlooplandbouw, van F.H.King. Vertaling en bewerking Sietz Leeflang. King verhaald hier de Chinese landbouw vóór de weg die Mao aangaf.
Hendrik.

Geen opmerkingen: